Parijs 1939: De ambitieuze Odile Souchet is net begonnen aan haar droombaan bij de Amerikaanse bibliotheek in Parijs. Wanneer de nazi’s de lichtstad bezetten verandert alles van de ene op de andere dag. De bibliotheek blijft open, maar de Joodse bezoekers zijn niet meer welkom. Odile en haar collega’s riskeren hun leven door hun Joodse abonnees zelf de boeken te brengen. Maar wanneer Odile ontdekt dat haar vader, een politieman, nauw betrokken is bij het handhaven van het naziregime, raakt zij in een groot persoonlijk conflict. Heeft zij de moed om de juiste keuzes maken?

De bibliotheek van Parijs is een boek die mij in zijn greep had. Wauw, wat een ontzettend mooi en puur verhaal is het!

Bibliotheken zijn longen. Boeken zijn de frisse lucht die we inademen om ons hart op gang te houden, om onze fantasie te laten voortbestaan, om hoop levend te houden

De bibliotheek van Parijs is een boek die je niet meer loslaat. Het is emotioneel, spannend, romantisch maar vooral erg pakkend. Wat ik bijzonder vind is dat de liefde voor boeken door het hele verhaal heen te voelen is. Het laat zien hoe belangrijk lezen is, zelfs in de donkere periodes. Het verhaal neemt je mee in het levensverhaal over de moedige Odile en haar liefde voor boeken en het Dewey Decimale Classificatiesysteem. Ik vind het erg leuk dat het Dewey systeen blijft terug komen en hoe Odile veel dingen daarin indeelt. Het is bijna een gedachtegang. We leren Odile kennen als jong meisje maar ook als oudere vrouw. Dit vind ik mooi gedaan, zo leer je haar kennen in beide tijden. De hoofdstukken in het boek zijn vanuit meerdere perspectieven en tijden geschreven. Voornamelijk uit Odile in tijden van oorlog, maar we leren haar ook kennen vanuit de ogen van Lily die Odile leert kennen als oudere vrouw. Ik vind dit ontzettend mooi uitgewerkt, je ziet hoe de gebeurtenissen haar gevormd hebben in haar oudere jaren.

De bibliotheek van Parijs is een boek die een afdruk achterlaat. Door de fijne, vlotte schrijfstijl van Janet Skeslien Charles vlieg je door de pagina’s heen. Door de lichte spanning die ze weet op te wekken is het lastig om het boek weg te leggen. Hoewel je door de tijden heen vliegt is dit niet verwarrend. Het loopt mooi in elkaar over en de hoofdstukken sluiten mooi op elkaar aan. Het ene moment bevind je je in 1940 en het andere moment ben je in 1984 bij Lily. Wat ik knap vind is dat Janet niet alleen het verhaal tot leven laat komen maar ook de personages. Deze zijn zo levensecht dat het lijkt alsof je ze al jaren kent. Ze voelen zo vertrouwd aan, niet alleen de goede kanten worden op papier gezet maar ook de slechte kanten waardoor de personages realistisch worden. Niet iedereen heeft alleen maar goede kanten toch? Ook de omgeving is goed uit gewerkt, met name de oorlog. Ik kan mij voorstellen dat de situatie in Parijs op dat moment echt zo was. Gebeurtenissen worden niet mooier gemaakt, of niet slechter, en dat is iets wat ik erg kan waarderen.

Odile is een bijzonder personage. Ze is een lieve meid die een groot doorzettingsvermogen heeft. Hoewel haar familie een grote rol in haar leven speelt is er ook een grote liefde voor boeken en de bibliotheek. Haar liefde voor boeken is zo tastbaar, ik vind dit heel mooi gedaan. Ze is ontzettend moedig, niets kan haar tegenhouden als ze eenmaal iets in haar hoofd heeft. Echt iemand die een verschil kan maken! Ik vind haar een fijn personage om vanuit te lezen, eigenlijk zou ik nog veel meer over haar willen lezen. Wat heeft ze toch veel meegemaakt. Ook Lily is een mooi personage. Hoewel zij compleet anders is dan Odile weet ze ook een indruk achter te laten. In het begin is ze soms wat onwetend, maar als snel verandert ze al in een fijn maar sterk personage. Haar verhaal is ook niet makkelijk, maar met de lieve Odile aan haar zijde weet ze zich overal door heen te slaan. Je ziet haar groeien, maar ook zie je terug hoe de gebeurtenissen van de oorlog Odile hebben gevormd. Ook Odile’s broer Remy speelt een belangrijke rol in het verhaal, hij is haar houvast. De communicatie tussen de twee tijdens de oorlog is soms hartbrekend. Er komen een hoop mooie personages voorbij. Wat ik een sterk punt vind is dat sommigen niet zo mooi zijn als dat ze in het begin lijken. De harde gebeurtenissen van de oorlog veranderen mensen en dit heeft Janet Skeslien Charles mooi verwerkt!

De bibliotheek van Parijs, ik kan er nog dagen over schrijven. Het is een boek die een indruk bij mij heeft achtergelaten. Het is een boek die ik zeker nog vaker zal oppakken, wat een ontzettend mooi verhaal! Het heeft alles wat een boek nodig heeft; spanning, romantiek, emotionele momenten en sterke personages. Echt een aanrader!  Zeker als je van historische romans houdt, maar ook als je een boekenliefhebber bent zoals ik. Ik geef het ⭐️⭐️⭐️⭐️/5 sterren.

Ik wil L.S. Amsterdam bedanken voor het recensie-exemplaar. Dit heeft mijn mening verder niet beïnvloedt. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *