Frankrijk, 1714. Als Adeline LaRue wordt uitgehuwelijkt, smeekt ze om meer tijd en een leven in vrijheid. Haar wens gaat in vervulling, maar tegen een vreselijke prijs. Addie zal eeuwig leven, en is gedoemd te worden vergeten door iedereen die ze ontmoet. Zelfs haar ouders vergeten hun dochter op slag en jagen haar hun huis uit.
Ontheemd en alleen begint Addie aan een betoverend avontuur dat eeuwen en continenten omspant. Van de achttiende-eeuwse salons van Parijs tot de straten van het moderne New York: Addie leert overal overleven. Maar terwijl haar tijdgenoten de geschiedenisboeken in gaan, blijft Addie onopgemerkt bestaan. Dag na dag, jaar na jaar.
Tot ze op een dag een boekhandel in stapt en iemand haar voor het eerst in driehonderd jaar herkent…
Addie, oh, Addie. Wat moet ik nou over jou zeggen? Ik heb van je genoten, eerlijk waar, maar zijn mijn verwachtingen uitgekomen? Wat een boek..
Het onzichtbare leven van Addie LaRue is een boek waar ik met gemengde gevoelens op terug kijk. Het is een verhaal die een indruk achterlaat; een ontzettend mooi verhaal over een onzichtbaar meisje maar aan de andere kant ben ik niet helemaal betoverd. Er gebeurde voor mijn idee te weinig terwijl er genoeg in het boek gebeurd. Snap jij het nog? De omgeving waarin het boek zich afspeelde vond ik geweldig, de switch tussen het verleden en het heden die telkens gemaakt wordt leest prettig weg. Elke keer leer je weer wat meer over Addie en de bizarre manier waarop zij leeft. Je voelt met haar mee en hebt respect voor haar hoe ze de moeilijke jaren weet te overleven. Het verhaal komt rustig op gang, in een slakkentempo leer je de Addie van nu kennen en maak je kennis met de Addie van vroeger waardoor je steeds meer informatie krijgt. De rest van het verhaal verloopt ook rustig, verwacht geen spannend verhaal want dat geeft Addie je niet. Dit is ook hetgeen wat mij een beetje dwars zat; er zit vrij weinig spanning in. Dit zorgt er soms voor mij voor dat stukken langdradig werden. Het onzichtbare leven van Addie LaRue is een mooie roman die rustig verloopt, pas op het einde komt er een kleine stroomversnelling in waarin situatie naar situatie volgt. Dit vind ik erg sterk uitgewerkt en het wist mij te raken. Niet dat het voor tranen heeft gezorgd, maar ik vond het wel mooi. Het einde heeft mij erg verrast, ik heb mijzelf meerdere keren afgevraagd of het dan misschien toch waargebeurd is. Je weet maar nooit toch? Hoewel het boek mij niet helemaal heeft weten te raken wil ik wel meer van Addie want na het einde wil je toch echt weten hoe het verder gaat! De schrijfstijl van V.E. Schwab is heel fijn. Het leest vlot weg en zit boordevol met mooie stukjes. Dit vind ik vooral erg mooi van het verhaal, er zijn genoeg mooie momenten uit te halen. Ze weet interessante personages neer te zetten en je aandacht bij het verhaal te houden. De emoties zijn puur en deze spatten van het papier af. Ik ben zeker van plan om meer te lezen van V.E. Schwab.
Addie is een fijn personage om over te lezen. Ze is lief, stoer en je kan niet anders dan respect voor haar hebben. Ze heeft een ontzettend groot doorzettingsvermogen en is een sterk personage. Opgeven? Dat kent ze niet. Ik heb genoten om over haar te lezen, elke keer weet ze je te verrassen. Ook maak je kennis met Henry, daar had ik persoonlijk wat minder mee. Hij is een softie; heel lief en heeft het beste met Addie voor. Zijn verhaal weet je te raken en je voelt ook met hem mee. Een personage die wat meer indruk heeft gemaakt is Luc, de duivel. Ik vind het leuk hoe hij blijft terugkomen, ook al is het niet altijd even positief. Hij heeft een duistere maar ook een zachte kant wat mij aantrekt. Persoonlijk vond ik hem leuker in het verhaal dan Henry.
Het onzichtbare leven van Addie LaRue is een boek die vol zit met mooie momenten en quotes. Het is een boek die je weet te raken en even blijft hangen, maar het is niet een boek die ik nog een keer zou oppakken. Het is een verhaal die ervoor zorgt dat je nadenkt over bepaalde dingen waar je normaal misschien niet over na zou denken. Ik wil meer van Addie LaRue! Het krijgt van mij ⭐️⭐️⭐️⭐️/5 sterren krijgt.
Ik wil Boekerij bedanken voor het recensie-exemplaar. Dit heeft verder mijn mening niet beïnvloed!
