In tegenstelling tot de rest van de wereld geeft Iris helemaal niets om de beroemde, fantasierijke boeken geschreven door M.E. Thorne. Het is dan ook best een beetje vervelend dat M.E. Thorne haar oma is en dat Iris te maken heeft met de gekke fans van de trilogie.
Wanneer Iris in Ierland wordt gedropt voor de boekverfilming, ziet ze haar kans schoon: als ze de filmproductie kan stopzetten, betekent dat hopelijk het einde van de rage en kan ze eindelijk een normaal leven leiden. Zelfs de schandalig knappe acteur Eamon O’Brien kan haar niet van haar plan afhouden.
Maar de passie van de filmcrew is besmettelijk en wanneer Iris zich thuis begint te voelen in de wereld die ze haar hele leven wilde vermijden, realiseert ze zich dat deze film misschien gewoon geweldig is.
Wat een leuk en origineel boek is Nu in de bioscoop! Je valt midden in het verhaal en reist met Iris en haar broertje mee naar Ierland. Het idee vind ik ontzettend leuk: een boekverfilming in een boek, hoe leuk is dat? Hoe de verhaallijn is uitgewerkt vind ik goed gedaan. Beetje bij beetje kom je er samen met Iris achter wat er nou gebeurd is tussen haar vader en haar oma. Ook de opzet van het boek is leuk; je opent de dagen met een draaiboek en tussendoor vind je fragmenten uit het boek Elementia. Nu in de bioscoop zit vol met heerlijke momenten, met een glimlach op mijn gezicht heb ik deze gelezen. Toch was het voor mij allemaal wel een beetje “te feelgood”, dingen werden te snel opgelost en er werd niet echt bij stil gestaan. Ik had wat dat betreft wel iets meer diepgang willen zien, niet dat dit volledig ontbreekt maar ik heb over sommige gebeurtenissen nog wel wat vragen. Het einde daarentegen vind ik wel heel erg mooi! Zo zie je maar weer dat er overal een reden achter zit.
De schrijfstijl van Cory McCarthy is erg fijn. Door haar fijne humor die ze in haar verhaallijn weet te verwerken leest het vlot weg en voor je het weet ben je door het boek heen. Met haar levendige beschrijvingen van de omgeving en personages zie je ze echt voor je, je waant je echt even in Ierland en op de filmset. Dit vind ik echt goed uitgewerkt; ik kan mij echt voorstellen dat het echt zo is op een filmset. Niet dat ik daar ooit ben geweest, maar goed. Daarnaast weet ze ook haar emotie in het verhaal te leggen; je voelt echt met Iris en Ryker mee op sommige momenten. Ik zou zeker meer van haar willen lezen.
Met Iris als personage had ik een beetje een haat/liefde verhouding. Aan de ene kant vond ik het superleuk om vanuit haar te lezen maar aan de andere kant kon ik mij ook ontzettend aan haar storen. Vooral aan hoe ze met Ryker omging, soms een beetje respectloos. Verder is ze grappig, heel lief maar ook een beetje beschadigd. Ze heeft het nodige meegemaakt wat haar maakt zoals ze is. Ze kan vooral heel erg negatief zijn waar ik mij echt aan kon storen. Gelukkig maakt ze door het boek heen wel een mooie verandering. Van haar broertje Ryker was ik echt weg, wat een schatje. Hij is echt ontzettend lief maar heeft zo zijn eigen problemen. Cory McCarthy heeft hem een achtergrondverhaal meegegeven die niet helemaal tot zijn recht komt in mijn ogen. Het was aanwezig maar blijft heel oppervlakkig, hier had echt meer uitgehaald kunnen worden waardoor het boek nog mooier word. Ik vind het wel heel mooi om te zien hoe hij opbloeit op de set. Hij is een van mijn favoriete personages uit het boek, samen met Eamon. Nog zo’n lief personage! Ik heb echt genoten van hem en zijn band met Iris en Ryker.
Nu in de bioscoop is een heerlijk, origineel verhaal die vol met humor zit. Wat heb ik ervan genoten! Het krijgt van mij ⭐️⭐️⭐️/5 sterren.
Ik wil Best of YA bedanken voor dit recensie-exemplaar. Dit heeft verder mijn mening niet beïnvloedt.
